ആദ്യം കണ്ടപ്പോഴേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞതാണ് അതൊരു കള്ളതുലാസാനെന്നു ,അതിലെന്നും ഒരു തട്ട്
താണു കിടക്കും. അന്ന് കേള്‍ക്കാന്‍ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല, എന്നിട്ടും ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു; ഒരു പക്ഷെ നാളെ നടന്നേക്കാവുന്ന കള്ളതൂക്കത്തിന്റെ ഉള്ളുകളികള്‍ നേരത്തെ ഊഹിച്ചെടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ടായിരിക്കാം; ആ മുറിയുടെ കനത്ത ചുവരുകളില്‍ തട്ടി എന്റെ ശബ്ദം കാലത്തോടൊപ്പം ഇല്ലാതെയായി.
ഇന്നലെ ആ തൂക്കം നടന്നു , പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ ഒരുതട്ടു താണു കിടന്നു. നമുക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതു , അത് തൂക്കിയത്‌ മറുതട്ടില്‍ ആയിരുന്നു. പരീക്ഷ എന്ന പ്രഹേളിക, ഒഴിവാക്കാന്‍ ആവില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടും ആ കള്ളത്തൂക്കത്തില്‍ തന്നെ തൂക്കാന്‍ അനുവദിച്ചത് നിനക്ക് വിശ്വാസം അതിലായിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ്. ഞാന്‍ ആശിച്ചു പോകുന്നു, ഒരിക്കലെങ്കിലും നിനക്കെന്റെ വാക്കിനു വില നല്‍കാമായിരുന്നു, എനിക്ക് ജയിക്കാനല്ല , നമ്മള്‍ തോല്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍. ഏറെ വൈകിയെന്നു വേദനയോടെ ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നു.
